Sevgi ve Affetmek
Hayatıma devam edebilmek için, mutlu yaşabilmek için affetmeye ihtiyacım var.
Bunu derinden hissediyorum.
Affetmekle neyi kastediyorum?
Affetmek yapılan yanlışlara göz yummak demek değildir. Duyguları bastırmak değildir.Sana yapılan kötülüklere boyun eğmek demek değildir. Affetmek unutmak demek değildir. Bitmesi gereken ilişkilere devam etmek demekte değildir.
Affetmek içeri olan bir iş. Al Siebert diyorki: “ Affetmek çok bencilce bir davranıştır. Geçmişin seni kontrol etmesine son vermek demektir".
Affetmek benim için bir öz-şefkat eylemi. Bu hikayeleri bırakmaya hazırım ben. O insanların suçlarının, kötülüklerinin bedelini ödemesi için çabalamayı bırakmak istiyorum. Yoruldum artık. Bana bir faydası da olmadı.
Ben affedemedikçe seviyorum. Ben sevmek daha çok sevmek istiyorum. Kalbimi daha fazla kapatmak değil, sevgiyle doldurmak istiyorum.
Affedemediğimi 4 insan var. Şimdiye kadar affedersem, onların bana çektirdiği acılar için haklı olacaklarını sanıyordum. Onları suçsuz olma ihtimali gibi geliyordu. Tek istediğim suçluluklarını kabul etmeleriydi, hayatımı mahvettiklerini kabul etmeleriydi.
Ama bu haklı olma çabası, kendimin haklı olduğunu ispatlama çabası yordu beni. Onlar bana böyle yaptı. O bana şunu dedi. Belki psikolojiye bu kadar merak olmamın nedeni de, benim haklı olduğumu kanıtlama çabamdan geliyor.
Haklı olduğumu kanıtladıkça kendimi üstün ve güçlü hissediyorum. Ama sevgi yerine doğru olmayı tercih ediyorum sanki.
Kalbimde sevgi kalmadı. Onlar yüzünden…
Ama sevgi öyle birşey değil. Sevgi içinde yaşaran ve büyüyen bir şey. Anka kuşu gibi. Küllerinden doğabilen.Aynı yerden yeniden doğacak ama bunu engelleyen kişi benim. Bunu yazdığıma inanamıyorum. Onu engelleyen benim. Kalbimin sevgi dolmasını engelleyen benim.
Sanki kalbimdeki düğümü sonunda çözecek şey, bu insanların af dilemeleri.
Bunu yazarken bile farkediyorum ki, özgürlüğümü ve mutluluğumu ben kısıtlıyorum. Sadece ben. Onlar değil. Yaptığım her şeyde, her an, onlara karşı olan öfkem ve sinirim içinde derinlerde bir yerde, derinlerde hep yanımda.
Ama artık görüyorumki, onların yaptıklarını görmeleri ve af dilemeleri durumu değiştirmiyor. Geçmişimi değiştirmiyor. Hiçbir şey üzerinde etkisi olmayacak. Ben değişmedikçe, ben adım atmak istemedikçe de hiç birşey değişmeyecek
Bugün, bu noktada artık özgürlüğü ve mutluluğu şeçiyorum. Artık sizi bana yaptıklarınızdan dolayı affediyorum. Ben içimdeki halimden çıkıp, bu ruh halimin değişmesini istiyorum artık! Ben böyle sevgisiz yaşamak istemiyorum. Yeter!
Bugün o gün!
Sizi affediyorum. Bilinçli ve bilinçsiz beni kırdığınız her konu için sizi affediyorum
